Արթիկի թիվ 1 հիմնական դպրոցի երկու դասարաններ հետայսու կրելու են 44-օրյա պատերազմում անմահացած հերոսներ Արման Զքոյանի և Արտակ Գասպարյանի անունները։ Դասարանների անվանակոչման արարողությունը կազմակերպվեց Արտակ Գասպարյանի ծննդյան օրը, նա սեպտեմբերի 7-ին կդառնար 21 տարեկան:
Միջոցառմանը ներկա Էին Արթիկ համայնքի ղեկավար Մ. Վարագյանը, համայնքի ղեկավարի՝ զինվորական գծով տեղակալ Ժ. Վարագյանը, քահանա Տեր Սողոմոն Մինասյանը, տղաների ծնողներն ու հարազատները, ընկերներն ու ուսուցիչները, հրավիրյալ հյուրեր:
Միջոցառման կազմակերպիչ Լ. Այվազյանը ներկայացրեց դպրոցի անմահ սաների կենսագրական կարճ, սակայն հերոսական ճանապարհը.
Արման Զքոյանը ծնվել է 1992 թվականին Արթիկ քաղաքում, սովորել է Մոնթե Մելքոնյանի անվան ռազմամարզական վարժարանում՝ շարունակելով ուսումը ՌԴ-ի Օմսկ քաղաքում: 2015 թվականին, վերադառնալով հայրենիք, աշխատանքի է անցնում ՀՀ Պաշտպանության Նախարարությունում: Արմանը մասնակցել է Արցախյան երկրորդ պատերազմին, եղել վաշտի հրամանատարի տեղակալ: 44-օրյա պատերազմում զոհվել է հանուն Հայրենիքի՝ հոկտեմբերի 5-ին, Ջրականում: Արման Զքոյանը զինվորական կոչումով ավագ լեյտենանտ է: Մերօրյա հերոսը կյանքի ընթացքում պարգևատրվել է Օմսկ քաղաքի АБТИИ մեդալով, իսկ հետմահու՝ ՀՀՊՆ «Մարտական ծառայություն» և «Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար 1-ին աստիճանի» մեդալներով: Ամուսնացած է, ունի մեկ որդի:
Արտակ Գասպարյանը ծնվել է 2000 թ սեպտեմբերի 7-ին, Արթիկ քաղաքում: 2019 թ հունվարին զորակոչվել է ծառայության Հադրութում: Պատերազմի հենց առաջին օրը նա հասցրել է 6 ընկերներին դուրս բերել շրջափակումից՝ զոհվելով պատերազմի հենց առաջին օրը: Արտակ Գասպարյանը կոչումով ավագ հրաձիգ է: Մերօրյա հերոսը կյանքի ընթացքում պարգևատրվել է ԱՀ <<Քաջարի մարտիկ>>, իսկ հետմահու՝ ԱՀ «Արիության համար» և ԱՀ «Մարտական ծառայություն» մեդալներով:
Տղաների անվամբ դասասենյակների բացման արարողությունից հետո միջոցառումը շարունակվեց դահլիճում: Հիացմունքով ու հպարտությամբ խոսվեց մերօրյա հերոսներից։ Կարոտի, ցավի, հիացմունքի, ոգեկոչման խոսքեր ասացին աշակերտները, Արտակ Գասպարյանի հարազատ քրոջ շուրթերից հնչեցին նրան ձոնված բանաստեղծություններ, որոնք իրապես հուզեցին ներկաներին:
Համայնքի ղեկավար Մ. Վարագյանի խոսքերով հուշ-ցերեկույթը դաս է, որով Արթիկի հերոս զավակների հիշատակն անմահացնում ենք դասարանի անվանակոչությամբ: Ինչ-որ տեղ միջոցառումը սփոփանք էր ծնողների և հարազատների համար, իսկ դպրոցի սաների համար՝ հայրենասիրության դաս: Յուրաքանչյուր դպրոց մուտք գործող պետք է արժանի լինի հերոսներին ու նրանց թափված ամեն մի կաթիլ արյանը։
Արթիկի թիվ 1 հիմնական դպրոցի տնօրեն Վ. Սահակյանը իր ոգեկոչման խոսքում նշեց. <<Եթե հայ ես, ապա զինվոր ես, անկախ նրանից` ձեռքիդ սուր է, խաչ, գրիչ, թե` փայտ: Հավերժ փա՜ռք և խոնարհում մեր անմահ հերոսներին>>: Տնօրենն իր շնորհակալության խոսքերը հղեց դպրոցի մանկավարժներին և ծնողներին՝ հերոսների մեջ հայրենասիրական ոգի դաստիարակելու, նրանց հոգում հայրենիքին անմնացորդ նվիրման սերմեր ցանելու համար…
Ձեզ բացակա չենք դնի, Արթիկի քաջարի զավակնե՜ր, դուք բարձր եք պահել հայրենի քաղաքի, հայրենի երկրի պատիվը: